امروزه بیشتر از گذشته، استراتژی های معماری پایدار در طراحی ساختمان ها اجرا می شوند. در حالی که هزینه همیشه برای برنامه ریزان ساختمان های شهری مورد توجه بسیاری بوده است، به خاطر داشته باشید که هزینه‌های اولیه بیشتر برای استراتژی‌های پایدار نه تنها می‌تواند صرفه‌جویی زیادی را در طولانی مدت ایجاد کند، بلکه بر کیفیت هوا و رفاه تأثیر مثبت می‌گذارد و به آینده‌ای احیاکننده منجر می‌شود.
استراتژی های معماری پایدار
معماری پایدار استفاده از استراتژی های طراحی در جهت کاهش اثرات منفی محیطی، ناشی از یک محیط ساخته شده می باشد. معماران؛ منظر سایت، مدیریت انرژی و مدیریت آب را در هنگام برنامه ریزی در نظر می گیرند و سپس از سیستم های سازگار با محیط زیست و مصالح ساختمانی در طول ساخت و ساز استفاده می کنند.
معماران هنگام طراحی ساختمان های با در نظر گرفتن پایداری، از شش استراتژی برتر معماری پایدار زیر استفاده می کنند:
۱. طراحی پایدار پسیو (غیرفعال)
استراتژی‌های غیرفعال شامل مواردی همچون جهت گیری خورشید ، آب و هوا و اقلیم منطقه و محل قرارگیری و ابعاد پنجره برای مدیریت نور روز و تهویه طبیعی می باشد این موارد در جهت کاهش انرژی مصرفی ساختمان مورد بررسی قرار گرفته و در بهینه ترین حالت از آن استفاده می‌شود.
۲. طراحی پایدار فعال
معماران با مهندسان مکانیک و برق مشورت می‌کنند تا سیستم‌های برق، لوله‌کشی، تهویه مطبوع و سایر سیستم‌ها را با راندمان بالا طراحی و پیاده سازی می کنند تا ردپای محیطی کمی داشته باشند.
۳. سیستم های انرژی های تجدیدپذیر
سیستم های انرژی تجدیدپذیر، شامل موارد گسترده ای هستند که انرژی خورشیدی و باد دو نمونه از آن ها می باشد. این موارد گزینه هایی عالی برای برخی ساختمان ها هستند. این سیستم ها اغلب همراه با استراتژی های طراحی غیرفعال استفاده می شوند.
۴. مصالح ساختمانی سبز
با اولویت دادن به خرید فولاد، الوار، بتن، و مصالح دیگر مانند فرش و مبلمان و… از شرکت‌هایی که از تکنیک‌های تولید سازگار با محیط‌زیست یا مواد بازیافتی استفاده می‌کنند به معماری پایدار کمک بسیاری میکند.
۵. محوطه سازی بومی
محوطه سازی می تواند تاثیر زیادی در مصرف آب ساختمان های شهری داشته باشد. با استفاده از درختان، گیاهان و بوته های بومی منطقه معماران می توانند نیاز آبیاری را تا حد زیادی کاهش دهند. محوطه سازی همچنین می تواند به عنوان بخشی از استراتژی انرژی غیرفعال مورد استفاده قرار گیرد. با کاشت درختانی که در گرم ترین زمان روز روی سقف و پنجره ها سایه می اندازند، می تواند از افزایش گرمای خورشیدی در داخل ساختمان بکاهد.
۶. مدیریت آب
هنگامی که باران در یک مکان دست نخورده می بارد، آبی که تبخیر نمی شود دوباره جذب زمین می شود و منابع آب طبیعی را دوباره پر می کند. با این حال، هنگامی که یک ساختمان در سایت قرار می گیرد همراه با پارکینگ ها، پیاده روها، جاده های دسترسی و سایر محوطه ها بارندگی رفتار متفاوتی از خود نشان می دهد. آب از این سطوح خارج می شود و به زهکشی ها می رود. با اجرای استراتژی های مدیریت آب ، مانند روسازی عبوری که به کاهش آب های جاری کمک می کند و حوضچه های نگهدارنده ای که آب های جاری را جمع آوری می کنند و به آرامی آب را به داخل زمین می فرستند، می توان اثرات منفی زیست محیطی ساختمان ها را کاهش داد.
تهیه و ترجمه اختصاصی توسط سایت معماری آرک وب
