اقامتگاه اسکی بارین ایده ای مدرن از ایگلوها

اطلاعات کلی پروژه

معمار: دفتر معماری ریرا | عباس ریاحی فرد، فریناز رضوی نیکو

مکان: شمشک، تهران، ایران

سال ساخت: ۲۰۰۸

عکس: پرهام تقی‌اف

جوایز:جایزه معمار در بخش عمومی در سال ۹۰

اقامتگاه اسکی بارین در تیر 1391 ، برگزیده جایزه فستیوال جهانی معماری 2012 WAF و در مهر 1393، رتبه دوم جایزه معمار90
را برنده شده است و توسط گروه مهندسی مشاور ری را که جوایز داخلی و بین المللی متعددی در کارنامه خود دارند طراحی و ساخته شده است.

محل این پروژه در شمشک، دومین منطقه اسکی در ایران پس از دیزین در نظر گرفته شد. معماران این پروژه با توجه به طبیعت چشمگیر منطقه شمشک، تصمیم گرفتند که رابطی بین طبیعت و معماری خلق کنند. هدف از طراحی این اقامتگاه، استفاده از ایده های جدید و با هدف نمایش ارتباط معماری و طبیعت و پرهیز از هرگونه تکرار کورکورانه از مدل های بومی و یا کپی کردن سبک های وارداتی در نظر گرفته شد.

ایده اصلی بارین

فرایند طراحی این اقامتگاه، هم‌چنین از ایگلوها (Igloo) که توسط ساکنان قطب شمال ساخته می‌شود الهام گرفته شده است، اما در این اقامتگاه لایه‌های توپوگرافیک به جای بلوک‌های یخی روی هم قرار گرفته‌اند و یک فرم گنبدی را شکل می‌دهند. این طراحی استعاری ترکیبی (Combined Metaphoric Design) از اشیای دست‌ساز انسان و عناصر طبیعی به عنوان منبع الهامی برای دستیابی به فرم نهایی استفاده می‌کند.

سخنی از معماران این پروژه:

در پاییر ۲۰۰۸ طراحی داخلی پروژه را آغاز کردیم و به طور همزمان در حال کار بر روی نمای خارجی بودیم. بارین در یک کیلومتری پیست اسکی شمشک (دومین پیست اسکی بزرگ ایران بعد از دیزین) و در قلب کوه واقع شده است و  ۵۵ دقیقه از تهران با خودرو فاصله دارد. طبیعت چشمگیر اینجا ما را بر آن داشت تا این کار را به عنوان یک پروژه نمایشی که رابطه بین طبیعت و معماری را جستجو می کند در نظر بگیریم.

هدف از طراحی پروژه بارین

هدف از این پروژه نمایش ایده های جدیدی است که به اصلاح رابطه طبیعت و معماری بدون تقلید کورکورانه از مدل های بومی و یا کپی برداری از سبک های وارداتی تاریخی کمک می کند. مقصود این پروژه رسیدن به این است که هر محصول فرآیند طراحی معماری باید آزاد و انعطاف پذیر باشد و به محیط پیرامون پاسخ دهد. عوامل طبیعی منطقه شامل مناظر پوشیده از برف به عنوان مشخصه این منطقه و خطوط سیال کوه هاست که ساختمان را در بر گرفته اند.

در فرآیند طراحی ما همچنین از ایگلو ها که پناهگاه های ساکنان بومی قطب شمال است نیز الهام گرفته ایم. اما در اینجا به جای بلوک های یخ، لایه های توپوگرافی به صورت افقی بر روی یکدیگر قرار گرفته تا یک فرم گنبدی را ایجاد کند. پس از آن یک طرح استعاری ترکیبی که فرم های طبیعی و مصنوع بشر را به کار برده منبع الهام برای رسیدن به فرم نهایی بوده است.