معماری داخلی از تاریخچه و تفاوت آن با طراحی داخلی تا سبک ها و اصل های آن

معماری داخلی چیست؟

معماری داخلی بر روی فضای داخلی و عملکرد آن برای زندگی انسان تمرکز دارد. معماری داخلی هنر و علم را در هم می آمیزد تا فضای داخلی ساختمان های مختلف مانند خانه ها، ادارات و یا سایر فضاهای داخلی را ایجاد، بازسازی یا بازسازی کند. این نوع معماری همچنین شامل تبدیل یک نوع فضا به نوع دیگر ، مانند تبدیل فضای داخلی یک ساختمان اداری قدیمی به مسکن قابل سکونت است.

تاریخچه معماری داخلی

عصر حجر – 6000 – 2000 قبل از میلاد

اولین شواهد طراحی داخلی در خانه های انسان های ماقبل تاریخ یافت شد. اگرچه آنها بر روی کارهای عملی تمرکز می کردند، ام با این وجود ، همچنان برای تزئین خانه های خود با نقاشی هایی، معمولاً از گیاهان، حیوانات یا انسان ها وقت می گذاشتند. آنها از گل، پوست حیوانات و چوب کلبه می ساختند.

مصری – 2700 – 30 قبل از میلاد

در حالی که غیرنظامیان مصر هنوز در کلبه‌های گلی زندگی می‌کردند، خانواده‌های سلطنتی در ساختمان‌های باشکوهی زندگی می‌کردند که به آن شهرت دارند. این بناها با نقاشی های دیواری تزئین شده بودند که تاریخ و اعتقادات آنها را به تصویر می کشید. آنها مبلمان اولیه و همچنین گلدان ها و مجسمه هایی برای استفاده در خانه های خود داشتند.

اروپای نوسنگی – 2000 – 1700 قبل از میلاد

ظروف سفالی دست ساز برای استفاده کاربردی و تزیینی که برخی از اقلام آن با رنگ تزیین شده بودند.

یونانی – 1200 – 31 قبل از میلاد

پیشرفت در تمدن به مردم عادی اجازه داد تا خانه هایشان را به سبک خود تزئین کنند، که ثروتمندان دارای خانه هایی با مبلمان نقره و عاج بودند. یونانیان همچنین قوانینی را برای ساختن ساختمان هایی که به طور نمادین حاوی ستون های چشمگیر بودند، وضع کردند.

روم – 753 قبل از میلاد – 480 بعد از میلاد

این اولین عصر واقعی بود که هیچ خانواده سلطنتی نمی توانست ثروت خود را از طریق خانه های خود به تنهایی نشان دهد. آنها منزلشان را با نظم و موزاییک و همچنین مبلمان سفارشی تزئین می کردند. مبلمان معمولی رومی دارای پایه هایی پنجه ای و مبلمانی نرم بودند.

بیزانس – 500 – 1500 بعد از میلاد

در دوران بیزانس، گنبدهای بزرگ و تزئینات عجیب و غریب به یک امر عادی تبدیل شد.

قرون تاریک – 900 – 1100 بعد از میلاد

در دوران تاریکی، طراحی داخلی از بین رفت، به این معنی که فضای داخلی خانه به صفحات چوبی اولیه، مبلمان حداقل و کف تخته سنگی کاهش یافت.

گوتیک – 1140 – 1400 بعد از میلاد

پس از دوران تاریکی، تزیینات و رنگ‌های تزئینی دوباره وارد خانه‌ها شدند. دوران گوتیک به دلیل دکور فیگوراتیو و تمرکز عمودی و همچنین آوردن روند پلان های طبقه باز و تاکید بر پنجره ها برای افزایش نور مورد توجه قرار گرفته است.

رنسانس – 1400 – 1600 بعد از میلاد

در دوران رنسانس، زیبایی عامل تاثیرگذاری در طراحی داخلی بود. برای ایجاد این فضاهای زیبا از تابلوها و مبلمان بزرگ، اغلب با رنگ های زیاد و پارچه های گران قیمت مانند مخمل، در کنار کف های مرمر استفاده شده است.

از 1508 – 1512 بعد از میلاد میکل آنژ روی نقاشی های معروف خود در کلیسای سیستین کار می کرد.

در این دوره زمانی فرش‌ها یک کالای لوکس بودند، حتی برای ثروتمندان بسیار گران‌تر از آن بودند که روی زمین از آن استفاده کنند. از آنها برای پوشش دیوارها استفاده می شد. در عوض، کف‌ها با نی‌هایی پوشانده شده بود که روی آن گیاهان معطر بود.

باروک – 1590 – 1725 بعد از میلاد

پر زرق و برق، عظمت و زیاده روی هنری کانون توجه این دوره بود. استفاده از شیشه های رنگی، ستون های با پیچ و تاب، سنگ مرمر رنگی، آینه، لوستر و سقف های نقاشی شده، همه مورد استفاده و جستجو قرار گرفتند.

اولین یادداشت معمارانی که به عنوان طراح داخلی نیز کار می کردند در هند باستان در حدود سال 1600 بعد از میلاد بود.

سبک روکوکو – 1700 بعد از میلاد

سبکی بسیار شیک با استفاده از کار طراحی عضو پایه گل و استفاده از مواد مختلف مانند لاک لاک پشت و مروارید روی مبلمان. آنها همچنین ظروف چینی آسیایی را در دکوراسیون منزل خود گنجانده اند.

سنتی – 1700 بعد از میلاد – اکنون

طراحی سنتی اروپا و آمریکا از سال 1700 تا 1800 پس از میلاد بسیار رایج بود، اگرچه هنوز در بین طبقات خاص محبوب است. این با یک احساس بسیار رسمی تجسم یافته بود.

در طول دهه 1700، طراحی داخلی نه تنها به دلیل انقلاب صنعتی، بلکه به دلیل افزایش آموزش و تجارت به طبقات متوسط وارد شد. در حالی که طبقات پایین هنوز در خانه های کاربردی زندگی می کردند، طبقات متوسط از هزینه پایین فرش و کاغذ دیواری و همچنین نمایش پیانو، مبلمان روکش دار و کتاب برای اثبات ثروت و فرهنگ خود استفاده کردند.

انقلاب صنعتی – 1760 – 1820 بعد از میلاد

در طول انقلاب صنعتی، طراحی داخلی به روی مخاطبان گسترده‌تری باز شد و برای عموم مردم قابل دسترس‌تر بود. این به این دلیل است که اقلام لوکس گذشته مقرون به صرفه تر شدند و رسانه های چاپی با مد و طراحی رواج یافتند.

سبک نئوکلاسیک – 1780 – 1880 بعد از میلاد

الهام از فرهنگ های باستانی یونان و روم بود. این را می توان در معماری آن زمان و همچنین در مبلمانی که به شدت از فلزاتی مانند برنز و پارچه هایی مانند مخمل، ساتن و ابریشم استفاده می کردند، مشاهده کرد.

گرمسیری – دهه 1800 – اکنون

همانطور که امپراتوری بریتانیا به کشورهایی مانند هند و هند غربی وارد شد، با نفوذ خود ،سبک خانه های بریتانیا نیز وارد این کشور ها شد.این سبک سنتی با تلفیق با اقلیم استوایی این مناطق ایجاد شده بود.

در طول دهه 1800 تولیدات فراوان، مردم را قادر ساخت تا عملکرد خانه خود را حول سبک و طراحی متمرکز کنند. کاغذ دیواری دیگر یک کالای تجملی نبود، فقط برای قشر نخبه و متوسط جامعه و کاغذ دیواری های گله و مخملی معرفی شدند. روند مبلمان ایجاد شده متناسب با کاغذ دیواری نیز آغاز شد.

جنبش زیبایی شناختی – 1800s

این جنبش به عنوان راهی برای اصلاح طلبان در نظر گرفته شد تا سرپیچی خود را از طراحی فعلی نشان دهند. تمرکز بر این بود که دکوراسیون قبل از آن هدف داشته باشد

یک معمار داخلی چه کاری انجام می دهد؟

معماران داخلی معمولاً در ساخت و ساز یا بازسازی محیط های داخلی نقش دارند و اغلب ساختار واقعی مسکن را تغییر می دهند. آنها باید ساختار ساختمان و کدهای ساختمان را برای ایجاد یک فضای زندگی ایمن و قابل سکونت در نظر بگیرند (مانند نصب لوله کشی مناسب و سیستم الکتریکی)، و تجزیه و تحلیل طراحی معماری را در همه پروژه های خود بگنجانند. معماران داخلی همچنین ممکن است گزینه‌های طراحی پایدار را در خلاقیت‌های خود مانند توسعه‌های “سبز” با سیستم‌های گرمایش و روشنایی جایگزین بگنجانند.

تفاوت بین معماری داخلی و طراحی داخلی چیست؟

بنابراین تصمیم گرفتید در خانه تغییراتی ایجاد کنید و متوجه شدید که به کمک کمی نیاز خواهید داشت. شما شروع به جستجوی خدمات احتمالی می کنید و متوجه می شوید که برخی از حرفه ای ها کار خود را به عنوان طراحی داخلی توصیف می کنند در حالی که برخی دیگر دکوراتور داخلی هستند. ناگهان با سؤالات جدیدی روبرو می شوید، یعنی “تفاوت چیست؟” و مهمتر از آن، “به کدام یک نیاز دارم؟”

در حالی که همپوشانی های زیادی بین نقش های معمار داخلی و طراح داخلی وجود دارد، تفاوت هایی نیز بین این دو حرفه وجود دارد:

معماران داخلی با نوسازی سازه سروکار دارند. معمار داخلی معمولاً کل ساختار داخلی را طراحی می کند و در سطح فنی تری در فرآیند طراحی خود دخالت می کند. آنها با سازندگان، پیمانکاران و تکنسین ها کار می کنند تا بازسازی یا نوسازی یک سازه موجود را تسهیل کنند.
برای معمار شدن به مجوز نیاز دارید. تفاوت عمده معماری داخلی و طراحی داخلی در این است که همه معماران باید مجوزی داشته باشند تا خود را معمار بنامند و معماری کنند.

طراحی داخلی بیشتر در مورد زیبایی شناسی است. طراحی داخلی حرفه ای است که بر معماری و برنامه ریزی فضا تمرکز می کند، ایجاد طرح های منسجم و زیبایی شناختی برای فضای داخلی خانه و مشاغل در یک محیط ساخته شده یا سازه های موجود. با این حال، حرفه طراحی داخلی در طول سال‌ها تکامل یافته است زیرا طراحان بیشتری این جنبه‌های فنی را برای پرداختن به سازه‌های معماری در طرح‌های خود انجام داده‌اند.

نام سبک های طراحی داخلی چیست؟

1. سبک دکوراسیون مدرن
2. سبک دکوراسیون امروزی
3. سبک دکوراسیون مینیمال
4. سبک دکوراسیون صنعتی
5. سبک دکوراسیون مدرن قرن بیستم
6. سبک دکوراسیون اسکاندیناوی
7. سبک دکوراسیون سنتی غربی
8. سبک دکوراسیون سنتی خاورمیانه
9. سبک دکوراسیون انتقالی یا ترنزیشنال
10. سبک دکوراسیون سنتی شرق دور
11. سبک دکوراسیون فرانسوی
12. سبک دکوراسیون بوهمیان
13. سبک دکوراسیون روستیک
14. سبک دکوراسیون شبی شیک
15. سبک دکوراسیون هالیودی
16. سبک دکوراسون ساحلی
17. سبک دکوراسیون ایران باستان
18. سبک دکوراسیون یونان باستان
19. سبک دکوراسیون مونوکروم
20. سبک دکوراسیون نئوکلاسیک

6 اصل طراحی داخلی چیست؟

1. اصل تعادل
2. اصل مقیاس
3. اصل ریتم
4. اصل کنتراست
5. اصل تمرکز
6. اصل وحدت