ویلا مایان | اثری از افشین خسرویان و همکاران

معرفی پروژه

ویلا مایان در حاشیه سومین دهکده گردشگری ییلاقی مشهد با قدمتی ۱۸۰۰ ساله قرار دارد. زمینی به مساحت ۲۶۵ متر مربع به عرض ۹ متر در زمینی صخره ای با شیب تند که ویژگی خاص آن چشم انداز بکر و پیوندش با زمینه است.
رابطه‌ی همساز بین حجم و زمینه به گونه‌ای که کمترین تغییر در ریخت (شکل) تاریخی-طبیعی زمینه صورت پذیرد، مهم‌ترین محور اندیشه‌ی طرح برای تیم طراحی بود. در این راستا، مطالعه و شناسایی کامل الگوهای بومی از ریخت‌شناسی بافت روستای تاریخی تا اکولوژی محیط طبیعی کمک شایانی به شکل‌گیری طرح نمود.

با توجه به محدود بودن مساحت زمین، توپوگرافی شدید و آب و هوای ییلاقی منطقه طراحی از طریق مقطع به عنوان فرآیند اصلی برای تشکیل مبنای ارتباط بین بافت و حجم برای حل مشکلات آن مورد استفاده قرار گرفت. قرار دادن تنها دو حجم (پارکینگ-حجم ورودی و حجم مسکونی) در دو سطح متفاوت و برقراری ارتباط بین آنها از طریق فضای سبز و روف گاردن پاسخ مناسبی به برنامه منظر و فضای باز پروژه ارائه کرد.

ایوان ها نقش کلیدی در کاهش جرم حجم دارند تا با ایجاد دید کافی و نور خورشید ارتباط آن با بافت را تقویت کنند. امتداد حیاط سبز ایوان نسبتاً عمیقی را تشکیل می دهد که فضای سرپوشیده و همچنین حریم جانبی نسبی استخر را مشخص می کند. همچنین حیاط طبقه‌ی اول که جهت تامین محرمیتی مناسب از ساختاری باز و بسته شونده از پوشش گیاه بومی منطقه به نام ارغوان جزو صنایع‌دستی منطقه‌ی طرقبه در مشهد است استفاده شده است.

تاکید بر کاهش مصرف انرژی و استفاده از مصالح بومی

شایان ذکر است سایه ناشی از فضای مسقف و آب استخر که در جهت نسیم منطقه از دره قرار دارد پدیده دودکش را ایجاد می کند که تاثیر زیادی در کاهش مصرف انرژی در فصل تابستان دارد. به شکلی که با بازکردن پنجره بام مصرف انرژی در طبقه همکف نزدیک به صفر می شود.

بر اساس الگوی ساخت و مصالح طبیعی-تاریخی بافت ، پوشش پروژه از کاهگل طبیعی منطقه با کمی خاک آهن دار و آجر انجام شده است که همگنی آن با بافت حس و بوی منطقه را القا می کند. صمیمیت خاصش را با جزئیات ساده‌ی چوبی و بومی به نما اضافه می‌نماید.جزئیات دیوارکوب‌ها و تزئینات نورپردازی همه با جزئیات بومی و هنرهای دستی منطقه اجرا گردیده است.