خانه سه‌گانه‌ی سپید | استودیو سفید روی سفید

معرفی پروژه

سازنده: White on White Studio (استودیو سفید روی سفید)
مساحت: ۲۴۰ مترمربع
سال: ۲۰۲۲
عکس‌ها: محمدحسن عاطفه
معماران اصلی: روح‌الله رسولی، فائزه آهنگری
سازنده: حسین خداوردیان
شهر: کاشان
کشور: ایران

خانه سه‌گانه‌ی سپید موفق به دریافت رتبه اول پانزدهمین جایزه معماری ایران در گروه عمومی در بخش بازسازی شده است.

سه‌گانه‌ی سپید پروژه‌ای خرد مقیاس با تمرکز بر حفظ استقلال کاربری‌ها

 ” سه‌گانه‌ی سپید” پروژه‌ای است خرد مقیاس در یکی از شریان‌های اصلی شهرستان کاشان که در مقطعی کوتاه اقامتگاه سهراب سپهری بوده است. این پروژه در شرایطی به دفتر پیشنهاد که نه‌تنها هیچ نشانه‌ی شاعرانه‌ای نداشت، بلکه در طول زمان صرفاً باهدف سودآوری سه تیپ کاربری متفاوت به آن گنجانده شده بود !
در نتیجه مسئله اصلی پروژه نه ایجاد یک معماری شاخص، بلکه دستیابی به یک راه‌حل جهت حفظ استقلال حدودی کاربری‌ها خصوصاً در بخش دسترسی‌های پروژه بود. محدودیت ثانویه، حفظ جداره‌ی غربی در موقعیت فعلی با حداقل تغییر شکل در آن بود، چرا که هرگونه تخریب در این جداره کارفرما را ملزم به عقب‌نشینی مطابق با طرح تعریض معابر می‌کرد.
در ابتدا باهدف تفکیک دسترسی‌ها، دسترسی بخش تجاری صرفاً از معبر اصلی و دسترسی بخش‌های مسکونی و اداری به معبر جانبی منتقل شدند. باتوجه‌به محدودیت‌های مالی و فضایی پروژه و ازآنجاکه پروژه باهدف سودآوری و نه باهدف بهره‌برداری شخص کارفرما طراحی می‌شد رویکرد ما نه آفرینش فضایی خاص بلکه ایجاد ارزش‌افزوده با حداقل هزینه بود !

طبقه همکف

پیش‌بینی کاربری کافه برای طبقه همکف، لزوم حفظ ارتباط حیاط و فضای تجاری را تقویت کرد.

زیرزمین

در این طبقه ازآنجاکه نوع دقیق کاربری مشخصاً تعریف نشده بود، تأمین نور و تهویه زیرزمین تنها مسئله اصلی بود. ایجاد گودال باغچه راه‌حل پروژه بود که با توجه به محدودیت سطح حیاط سقف آن با گریلیوم پوشانده شده است.

طبقه اول

سکونت سهراب در این تراز بهانه‌ ای ایجاد یک فضای فعال در کنار معماری عملکردگرای پروژه بود. خلق جداره‌ایی که برای مقطعی کوتاه ذهن مخاطب را به ساکن قدیمی پروژه معطوف کند برایمان کافی بود. سازماندهی فضایی پروژه در این طبقه منطبق با مساحت پروژه در ساده‌ترین شکل ممکن است. باتوجه‌به عدم لزوم نورگیری برای اتاق‌خواب در شهرستان کاشان، متقاعد نمودن کارفرما برای جانمایی اتاق در جداره‌ی نورگیر غیرممکن بود. این محدودیت موجب شد با ایجاد یک گشودگی در سقف نه‌تنها نور اتاق تأمین شود؛ بلکه سایه درختان جانمایی شده در بام، قاب‌هایی دینامیک یادآور دوره‌ای از آثار تجسمی سهراب را در ساعات مختلف روز در کف و دیوار اتاق خلق کند.

این محدودیت ما را بر آن داشت تا روزنه‌ای در سقف ایجاد کنیم تا نه‌تنها بتواند نور اتاق را تأمین کند، بلکه سایه درختان کاشته شده روی سقف در یک قاب پویا یادآور دوره‌ای از آثار هنری تصویری سهراب شود که در زمان‌های مختلف روز بر روی کف و دیواره اتاق خلق شده بودند. در طراحی پروژه، با استفاده از جزئیات مینیمالیستی در سازه و صرفه‌جویی در هزینه‌ها، تلاش ما ایجاد وحدت و هماهنگی در بیان پروژه در فرم، مصالح و جزئیات داخل و خارج ساختمان بوده است.