ساختمان سیگرام | میس وندروهه

معرفی پروژه

مکان: نیویورک، ایالات متحده

معماران: میس ون دروهه، فیلیپ جانسون

مساحت: 150918 ft²

سال ساخت:۱۹۵۸

سیگرام: زیبایی ظرافت و اصول مدرنیسم در قلب نیویورک

ساختمان سیگرام که در قلب شهر نیویورک واقع شده است. این بنا توسط میس ون دروهه طراحی شده است که بیانگر ظرافت و اصول مدرنیسم است. این ساختمان ۳۸ طبقه در خیابان پارک،  اولین تلاش میس برای ساخت ساختمان اداری بلند بود.

راه‌حل میس وندروهه استانداردی برای آسمان‌خراش مدرن تعیین کرد. این ساختمان به یک پیوستگی به‌یادماندنی از برنز و شیشه تیره تبدیل شد که تا ارتفاع ۵۱۵ فوتی تا بالای برج بالا می‌رفت و سطح گرانیت بزرگ میدان زیر آن را احاطه می‌کرد.

پاسخ میس وندروهه به شهر با ساختمان سیگرام، حرکت بزرگ عقب‌نشینی ساختمان در فاصله ۱۰۰ متری از لبه خیابان بود که یک میدان باز بسیار فعال ایجاد کرد. این میدان با دو فواره بزرگ خود که توسط صندلی‌های بلند در فضای باز احاطه شده‌اند، کاربران را به خود جذب می‌کند. میس با این حرکت، خود را از مورفولوژی شهری نیویورک، توسعه خطوط زیاد و اقتصاد مرسوم ساخت آسمان‌خراش دور کرد.

این میدان همچنین روندی را برای ورود به ساختمان ایجاد کرد و آستانه‌ای را فراهم کرد که شهر را به آسمان‌خراش متصل می‌کرد. این ورودی به‌صورت یک صفحه افقی در میدان که به لابی منتهی می‌شود، به داخل ساختمان ادامه می‌یابد. این لابی همچنین دارای یک سقف سفید است که بر روی درهای ورودی کشیده شده و خط تعریف شده بین داخل و خارج را از بین می‌برد.

پلان‌های انعطاف‌پذیر و نورپردازی برج سیگرام

فضاهای اداری بالای لابی که توسط فیلیپ جانسون تجهیز شده‌اند، دارای پلان‌های طبقات انعطاف‌پذیر هستند که با پانل‌های سقفی درخشان نورپردازی شده‌اند. این طبقات همچنین بیش‌ترین روشنایی طبیعی را دارند و نمای بیرونی آن‌ها شیشه‌های توپاز خاکستری است که پنجره‌های کف تا سقف را برای فضاهای اداری فراهم می‌کند. اگرچه شیشه توپاز خاکستری برای محافظت در برابر نور خورشید و گرما مورداستفاده قرار گرفته است پرده‌های ونیزی  نیز برای پوشش پنجره وجود دارد، آن‌ها را تنها می‌توان در تعداد محدودی از موقعیت‌ها ثابت کرد تا سازگاری بصری را از بیرون فراهم کند.

ساختمان سیگرام: ایده‌ای مدرن، زیبایی ساختاری

جزئیات سطح خارجی به‌دقت توسط حالت ظاهری مطلوبی که میس می‌خواست به آن دست یابد تعیین می‌شد. پوسته فلزی برنزی که در نما دیده می‌شود غیرساختاری است؛ اما برای بیان ایده قاب ساختاری که در زیر آن قرار دارد زیر استفاده می‌شود.

عناصر عمودی اضافی نیز به پانل‌های پنجره جوش داده شدند تا نه‌تنها پوسته را برای نصب و بارگیری باد سخت کنند؛ بلکه از نظر زیبایی‌شناسی مفصل‌بندی عمودی ساختمان را افزایش دهند.

ساختمان سیگرام، با استفاده از مواد مدرن و عقب‌نشینی از شبکه شهری، به یک نمونه اولیه برای ساختمان‌های اداری آینده طراحی شده توسط میس وندروهه و همچنین مدلی برای بسیاری از ساختمان‌های ساخته شده در محیط اطراف خود تبدیل شد. این ساختمان، پنجاه سال پس از تکمیل، هنوز هم هر روز توسط بسیاری از بازدیدکنندگان مورد تحسین قرار می‌گیرد و نمونه‌ای از یک آسمان‌خراش بین‌المللی در میان خط آسمان نیویورک است.