معماری خانه رفیعیان | دفتر طراحی و معماری پرگار

معرفی پروژه

معماران: دفتر طراحی و معماری پرگار

سال ساخت: 2024

مساحت: 469 مترمربع

موقعیت: تهران، ایران

در معماری خانه رفیعیان، حرکت میان فضاهای بیرونی و درونی دیالوگی پویا ایجاد می‌کند که همزمان با ثبت خاطرات، آن‌ها را از یکدیگر جدا نیز می‌سازد. این گذر انتقالی تجربه‌های حسی گوناگونی از باران و نور خورشید تا سایه‌ها و حتی برف را در خود جای می‌دهد و به هر لحظه حسی منحصربه‌فرد از حضور می‌بخشد.

در طراحی خانه رفیعیان، آرایش فضایی نقشی محوری ایفا می‌کند. دو ساختمان در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، با ارتفاع‌های متفاوت، و پل‌های شیشه‌ای آن‌ها را به هم پیوند می‌دهند که نمادی از مفهوم “گذر کردن” است. پنجره‌های شیشه‌ای هر ساختمان، تصاویر ساکنان را بازتاب می‌دهند و به حس حضور و پیوند دیداری میان “بودن” و “رسیدن” عمق می‌بخشند. این پل‌های شیشه‌ای مرکزی، که دو سوی خانه را به هم متصل می‌کنند، گذری پیوسته و آرام ایجاد می‌کنند که نگاهی گذرا به بیرون را در دل یک توالی درونی ممکن می‌سازد.

ترکیب فضایی خانه رفیعیان

ترکیب فضایی خانه رفیعیان به همان اندازه با دقت طراحی شده است. طبقه همکف در ساختمان بزرگ‌تر شامل اتاق نشیمن، آشپزخانه و راه‌پله است، در حالی که ساختمان کوچک‌تر اتاق غذاخوری، فضای تلویزیون و اتاق مهمان را در خود جای داده است. در طبقه اول ساختمان بزرگ‌تر، اتاق‌خواب‌ها و یک نشیمن کوچک قرار دارند و اتاق‌خواب اصلی در بخش کوچک‌تر واقع شده است. طبقه پایین به یک سالن اختصاص دارد که به گودال باغ شمالی باز می‌شود و فضاهای اضافی برای انبار، پارکینگ و بخش‌های خدماتی را نیز دربرمی‌گیرد.

فراتر از ساختار ویلایی‌اش، خانه رفیعیان جوهره یک خانه را با آمیختن خاطرات در دل فضاهایش به تصویر می‌کشد. هر عنصر معماری از بازتاب‌های شیشه‌ای تا فضاهای گذرا، لحظاتی را ثبت می‌کند و خانه را به مکانی برای حضور تبدیل می‌کند. معماران با این طراحی، فلسفه‌ای را تجسم بخشیده‌اند که در آن هر گذر، هر پنجره و هر پل همچون آستانه‌های شفاف عمل می‌کنند، و ساکنان را حتی در غیاب‌شان به حضور همیشگی‌شان یادآوری می‌کنند. این رویکرد، خانه رفیعیان را به فضایی فراتر از زمان بدل می‌سازد، بازتابی از لایه‌های خاطره که یک ساختمان ساده را به خانه‌ای واقعی تبدیل می‌کند.