معمار: علیرضا طهمورثی
مکان: کیلان، دماوند، ایران
سال: ۱۳۹۷-۱۳۹۶
همکاران طراحی: پیمان برخورداری، حمیدرضا خلیلیان
محاسبات سازه: مشاورین بردار، مسعود داریوشی
عکس: دید استودیو
«عمارت جان» پروژه بازسازی ساختمانی ۶٠ ساله در حومه تهران است.
مساله «خانه دوم» در حومه شهرها به عنوان فضایی جهت تجربه لایف استایلی متفاوت از آنچه در کلان شهرها وجود دارد به گونه‌ای به یکی از ملزومات نانوشته شهروندان، که عمده آن را افراد «میانسال تحصیل کرده» تشکیل می‌دهد تبدیل شده است.
خانه‌های قدیمی موجود در این مناطق بعضاً ویژگی‌ها و تایپولوژی منحصر به فرد خود را دارند، اما به دلیل عدم تطابق نظام فضایی از کار افتاده و سنتی‌شان با سبک زندگی شهروند معاصر، امروز شاهد آن هستیم که بافت این مناطق با سرعتی روز افزون رو به تخریب رفته و ساختمان های نوساز با شکل‌ها و هویت های متکثر جایگزین این بنا ها می‌شوند. این در حالی است که این بناها پتانسیل‌ها و خصوصیاتی قابل توجه دارند که به دلیل این عدم تطابق نادیده گرفته می‌شوند. سوال ما در این پروژه این بود که «چگونه می‌توان ضمن نگهداری از این میراث محلی، امکان هم‌زیستی و تطابق آن با زندگی معاصر را فراهم کرد».
یکم) برای این منظور در مرحله اول المان‌هایی که تولید کننده خصوصیات ساختمان هستند را شناسایی کردیم. به نظر می‌رسد که ساختار حجیم و باربر آجری دیوارها، سقف شیبدار با پوشش حلبی و خرپاهای چوبی پرداخت نشده، از المان های مشترک ساختمان‌های این بافت بوده و کاراکتر آنها را متمایز می‌کنند. پروژه با حفظ این المان‌ها ، ساختمان را از درون تراشیده و آن را به نقطه صفر نظام فضایی‌اش بر می‌گرداند. به عبارتی ساختمان به ظرفی با ویژگی های فضایی منحصر به فرد تبدیل می‌شود که حالا امکان بارگذاری نظام فضایی معاصر را فراهم می کند.
دوم) در مرحله دوم در رابطه با تغییر برنامه، احجام جدید را به مثابه لایف استایل باکس جایگزین سازمان‌دهی فضایی پیشین کردیم. این هم‌زیستی بین ساختار سنتی قدیم و ساختار اضافه شده به نحوی است که با پردازش هماهنگ با کلیت بنا حس فضایی آن را تقویت کرده و فضایی یکپارچه با تاکید بر المان‌های باقیمانده از ساختمان که قسمت اعظمی از خاطرات ساختمان را در خود انباشته کرده‌اند ایجاد می‌کند.
