صنایع مختلفی وجود دارند که بر محیط زیست تأثیر منفی می گذارند، در سال های اخیر تلاش ها برای جبران اثرات مخرب آلودگی های زیست محیطی و زباله ها بر محیط زیست به طور قابل توجهی افزایش یافته است، این تلاش ها به صنعت ساختمان و ساخت و ساز نیز گسترش یافته است. معماری پایدار به تأثیرات منفی که ساخت و ساز می تواند بر محیط زیست داشته باشد، هم در زمان ساخت یک ساختمان و هم در زمانی که ساختمان مورد بهره برداری توسط افراد قرار می گیرد می پردازد.
معماری پایدار چیست؟
معماری پایدار یک اصطلاح کلی است که به ساختمان هایی اطلاق می شود که برای محدود کردن تأثیر انسان بر محیط زیست طراحی شده اند. رویکرد سازگار با محیط زیست به ساختمان های مدرن، همه جنبه های برنامه ریزی و فرآیند ساخت و ساز، از جمله انتخاب مصالح ساختمانی طراحی و اجرای سیستم های گرمایش، سرمایش، لوله کشی، زباله و تهویه. و ادغام محیط ساخته شده با چشم انداز طبیعی و… را در بر می گیرد.
تاریخچه معماری پایدار
بسیاری از شیوه ها و اصول مورد استفاده در معماری پایدار ریشه در تکنیک های ساختمانی باستانی دارد که با ظهور مصالح مدرن و تولید انبوه در عصر صنعتی دگرگون شد. آگاهی مدرن در مورد نیاز به معماری پایدار را می توان بیش از 50 سال به سالگرد اولین روز زمین، جنبش بین المللی محیط زیست، و قوانین متعاقب آن در سراسر جهان ردیابی کرد.
اما جهان اکنون در بحبوحه وضعیت اضطراری تغییرات آب و هوایی قرار دارد و بسیاری از قوانین زیست محیطی که در 50 سال گذشته تصویب شده بودند، لغو شده اند. این امر باعث میشود طراحان، معماران، سازندگان و مصرفکنندگان خواستار شیوههای بهتر ساختمانی برای کمک به مبارزه با آسیبهای ناشی از یکی از آلایندهترین صنایع روی کره زمین باشند. شورای ساختمان سبز ایالات متحده اعلام کرده است که در ایالات متحده، ساختمان ها 39 درصد از انتشار دی اکسید کربن (CO2) را تشکیل می دهند.
پایداری به یکی از عناصر مهم معماری معاصر تبدیل شده است. استانداردهای زیست محیطی مانند BREEAM و LEED دستورالعمل هایی را برای ساختمان های پایدار ارائه می دهند. معماران مسئول تلاش می کنند تا این استانداردها را رعایت کنند و گواهینامه های مرتبط را برای پروژه های خود به دست آورند. اما بسیاری دیگر از طراحان و سازندگان به سادگی از کلمات کلیدی مانند “سازگار با محیط زیست”، “سبز” یا “پایدار” به عنوان اصطلاحات بازاریابی استفاده می کنند. اساساً، ادعاهای آنها در مورد شیوه های پایدار اغراق آمیز است. علیرغم همه پیشرفتها در دانش و آگاهی، معماری واقعاً پایدار هنوز بیش از یک قانون استثنا است.
ویژگی های معماری پایدار
- تمرکز کلی بر کاهش تأثیر انسان بر محیط زیست
- حداقل مصرف انرژی زیان بار و مضر به لطف استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند پنل های خورشیدی و سیستم های گرمایش، سرمایش و تهویه طبیعی
- ساختمان هایی که حداقل اندازه مصرف انرژی برای اثر صفر خالص تولید می کنند
- سیستم های حفاظت از آب، مانند جمع آوری آب باران و بازیافت آب خاکستری
- ادغام با چشم انداز اطراف
- استفاده از مواد تجدیدپذیر مانند بامبو، کنف، چوب پنبه، کتان و سویا
- جایگزینی مواد معمولی مانند بتن با جایگزین های پایدار مانند کنفکریت (ساخته شده از کنف، آهک و آب) یا پلاستیک های معمولی با پلاستیک های زیستی خلاقانه ساخته شده از جلبک ها
- استفاده از مواد بازیافتی
- فضاهای سازگار و مدولار ساخته شده از مواد طبیعی که به راحتی قابل تجزیه و تغییر کاربری یا بازیافت هستند
- خانههای کوچک، آپارتمانهای کوچک و دیگر سازههای کوچک که به رفع اشتها برای مسکن پایدارتر کمک میکنند و از جرم و انرژی کمتری استفاده میکنند.
- راه حل های جایگزین مسکن، مانند خانه ها و ساختمان های آپارتمانی ساخته شده از ظروف حمل و نقل بازیافتی و همچنین معماری شناور در آبراه ها در سراسر جهان که کمبود مسکن در مناطق متراکم ساحلی را برطرف می کند.
- ترکیب گیاهان و طبیعت از طریق دیوارهای زنده، برج های مسکونی پوشیده از درخت و بام های سبز برای کمک به خنک سازی ساختمان های موجود و ایجاد محیط های بایوفیلیک سالم برای انسان
اصول کلیدی معماری پایدار
معماری پایدار توسط مجموعهای از اصول اصلی هدایت میشود که با هماهنگی هم کار میکنند تا اطمینان حاصل شود که ساختمانها سازگار با محیط زیست و منابع هستند و سلامت و رفاه ساکنان خود را ارتقا میدهند. این اصول کلیدی عبارتند از:
کارایی انرژی: طراحی یک ساختمان پایدار مصرف انرژی را به حداقل می رساند و در صورت امکان از منابع انرژی تجدید پذیر استفاده می کند که شامل استفاده از استراتژی های طراحی غیرفعال، سیستم های کم مصرف و تکنولوژی هایی است که عملکرد ساختمان را بهینه می کنند.
حفاظت از منابع: معماری پایدار بر استفاده مسئولانه از منابع مانند آب، مصالح و زمین تاکید دارد. این امر می تواند از طریق برنامه ریزی فضایی کارآمد، کاهش ضایعات و استفاده از مواد بازیافتی یا تجدید پذیر به دست آید.
مواد سازگار با محیط زیست: انتخاب مواد برای یک ساختمان پایدار بسیار مهم است. معماری پایدار طرفدار استفاده از موادی است که کم ترین تاثیر زیست محیطی را دارند و به صورت محلی، تجدید پذیر و غیر سمی هستند.
سلامت و رفاه: هدف اصلی معماری پایدار افزایش کیفیت زندگی برای کسانی است که در ساختمان زندگی میکنند یا در زمان هایی مشخص از فضا استفاده می کنند. این کار را می توان با اطمینان از کیفیت هوای خوب داخل خانه، دسترسی به نور طبیعی و آسایش صوتی و با ایجاد فضاهایی که سلامت جسمی و روانی را ارتقا می دهند، انجام داد.
سازگاری و تاب آوری: ساختمان های پایدار به گونه ای طراحی می شوند که انعطاف پذیر و سازگار باشند و آن ها را قادر به پاسخگویی به نیازها و شرایط در حال تغییر در طول زمان کنند. این شامل در نظر گرفتن چرخه عمر ساختمان،توانایی آن در مقاومت در برابر حوادث شدید آب و هوایی و پتانسیل تغییرات در آینده است.
با ترکیب این اصول در فرآیند طراحی، معماران، طراحان داخلی و شرکت های ساخت وساز می توانند ساختمان های پایدار را در کل چرخه عمر خود ایجاد کنند و تاثیر مثبت پایداری بر محیط زیست و جامعه بگذارند.
مزایای معماری پایدار
مزایای زیست محیطی معماری پایدار
معماری پایدار یک راه حل حیاتی برای چالش های زیست محیطی مهم سیاره ما مانند تغییرات آب و هوایی، تمام شدن منابع و از دست دادن تنوع زیستی است. با پذیرش اصول طراحی پایدار، معماران، طراحان داخلی و شرکت های ساخت وساز می توانند باعث انجام موارد زیر شوند:
کاهش مصرف منابع تجدید ناپذیر، ترویج مواد تجدید پذیر و بازیافتی .
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با به حداقل رساندن مصرف انرژی و استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر.
حفظ و ارتقای تنوع زیستی از طریق انتخاب سایت مناسب، محوطه سازی، و استفاده از گیاهان بومی.
مزایای اقتصادی معماری پایدار
علاوه بر مزایای زیست محیطی، معماری پایدار مزایای اقتصادی متعددی دارد که آن را به انتخابی جذاب برای مالکان ساختمان، سرمایه گذاران و مستاجران تبدیل می کند. این مزایای اقتصادی عبارتند از:
صرفه جویی در هزینه های بلند مدت به دلیل کاهش مصرف انرژی و آب که منجر به کاهش قبض های مصرفی می شود.
کاهش هزینه های نگهداری و افزایش دوام، چون ساختمان های پایدار برای دوام بیشتر طراحی شده اند و نیاز به تعمیرات و تعویض کمتری دارند.
افزایش ارزش ملک ،چرا که مستاجران و مشتریان آگاه از محیط زیست به طور فزاینده ای به دنبال فضاهای پایدار هستند.
مشوق های مالی بالقوه شامل اعتبارات مالیاتی و تخفیف های ویژه مالیاتی برای ترکیب ویژگی های طراحی پایدار در ساخت وساز و نوسازی جدید در کشورهای توسعه یافته به افراد اختصاص میابد.
مزایای اجتماعی معماری پایدار
مزایای اجتماعی معماری پایدار را نباید دست کم گرفت، زیرا آن ها به رفاه کلی و رضایت ساکنان ساختمان کمک می کنند. ساختمان های سبز عبارتند از:
محیط های داخلی سالم تر ناشی از بهبود کیفیت هوا- دسترسی به نور طبیعی و آکوستیک بهتر، افزایش سلامت، رفاه و بهره وری ساکنان را به همراه دارد.
احساس اجتماع و غرور- مردم با زندگی و کار در ساختمان های مسئول زیست محیطی احساس ارتباط و افتخار می کنند.
ایجاد فرصت های آموزشی- ساختمان های پایدار، اغلب به عنوان نمونه های زنده از شیوه ها و تکنولوژی های پایدار عمل می کنند و دیگران را به اتخاذ رویکردهای مشابه در پروژه های خود ترغیب می کنند.
معماران، طراحان داخلی و شرکت های ساختمانی با درک و پذیرش این مزایا می توانند فضاهایی را ایجاد کنند که از محیط زیست محافظت کرده و به رفاه اقتصادی و اجتماعی جوامعی که به آن ها خدمت می کنند، کمک کنند.
چرا معماری پایدار مهم است؟
صنعت ساختمان و ساخت وساز بیش از %۳۵ از مصرف انرژی جهانی و نزدیک به %۴۰ از انتشار دی اکسید کربن مربوط به انرژی را تشکیل می دهند.در حالی که کلان شهرها به طور مداوم در حال گسترش هستند، خود زمین بزرگ تر نمی شود. این رشد تاثیر زیادی بر محیط زیست دارد زیرا فرآیند توسعه زیستگاه های جدید برای جوامع ما به طور مداوم به بخش عظیمی از منابع طبیعی ما نیاز دارد. زمین چاه نامحدودی نیست که بتواند خود را دوباره پر کند تا با سرعت مدرنیزاسیون انسان ها مطابقت داشته باشد.در حال حاضر باید تعادل مناسبی بین فرم، عملکرد و تعاملات یک ساختمان با محیط اطراف آن ایجاد شود تا توسعه پایدار در نظر گرفته شود.در اجرای معماری پایدار چه در ساختمان های جدید و چه در ساختمان های قدیمی، مزایای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی همراه است.
تفاوت بین پایداری و معماری پایدار
تعریف پایداری به صورت مطلق به دلیل گستردگی و مفاهیم همیشه در حال تکامل آن بسیار دشوار است. با این حال، معمولا به عنوان فصل مشترک اکولوژی، اقتصاد و سرمایه تعریف می شود و می تواند در بسیاری از زمینه های دیگر مانند بهداشت و درمان، غذا و …به کار رود.همه این موارد در ۱۷ هدف توسعه پایدار که توسط سازمان ملل متحد تعیین شده است، مشخص شده است.
در معماری، پایداری عمدتا مربوط به محیط زیست است: چگونه ردپای کربن و افزایش دما را کاهش دهیم؟ چگونه می توانیم تاثیر مثبتی بر محیط زیست بگذاریم یا حداقل تاثیر منفی آن را کاهش دهیم؟ چگونه می توان طرحی که سایه، تهویه طبیعی و روشنایی روز را فراهم می کند و در عین حال بهره حرارتی را کاهش می دهدرا عملی کرد؟ این سوالات و بسیاری عوامل دیگر ممکن است در هنگام طراحی و برنامه ریزی یک پروژه معماری پایدار در نظر گرفته شوند.
تفاوت بین معماری سبز و معماری پایدار
معماری پایدار و بازیافت مصالح
هدف بسیاری از افراد بازیافت تمامی مواد استفاده شده در فرایند ساخت و ساز است. اعتقاد بر این است که برای اینکه یک ساختمان بسیار پایدار در نظر گرفته شود، معماری ساختمان ها باید مدولار طراحی شده و قابلیت بازسازی داشته باشند تا بتوان دوباره از مصالح آن برای اهداف دیگر استفاده کرد. مصالح ساختمانی بازیافت شده می توانند شامل الوارهای بازیافت شده و مس بازیافتی نیز باشند.
معماری پایدار و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر
وقتی با مسئله وابستگی زیاد انسان به سوخت های فسیلی مواجه می شویم، به طور فزاینده ای روشن می شود که گذار به انرژی های تجدیدپذیر ضروری است. یکی از در دسترس ترین منابع انرژی تجدیدپذیر، انرژی خورشیدی است که می تواند از طریق استفاده از پنل های خورشیدی مورد استفاده قرار گیرد. این پنل ها می توانند روی پشت بام ها نصب شوند یا حتی به صورت انبوه مورد استفاده قرار گیرند. این کار نه تنها صورت حساب های برق را کاهش می دهد؛ بلکه خروجی کربن را از فرایند های سنتی تولید انرژی حذف می کند. در حالی که انرژی خورشیدی یک انتخاب محبوب است، گزینه های تجدیدپذیر دیگری نیز در دسترس هستند. برای مثال، انرژی باد را نیز می توان از طریق استفاده از توربین های بادی مورد استفاده قرار داد. از سوی دیگر از انرژی زمین گرمایی نیز می توان برای گرم کردن خانه ها استفاده کرد.
آینده معماری پایدار
با وجود نوآوریها، پیشرفتها و افزایش آگاهی عمومی در مورد نیاز به شیوههای ساختمانی سبزتر، معماری پایدار همچنان بخش کوچکی از ساخت و سازهای جهانی را نشان میدهد. علاوه بر این، بسیاری از کارشناسان معتقدند که مفهوم پایداری با توجه به وضعیت فعلی سیاره منسوخ شده است. در عوض، آنها اصرار دارند که راه رو به جلو در معماری و طراحی در احیا نهفته است، یک رویکرد کل نگر بسیار مترقی که بر بهره برداری از منابع طبیعی جهان برای ایجاد ساختمان ها و سیستم هایی متمرکز است که قادر به بازسازی خود و تخریب کامل در زمانی که به هدف خود رسیدند است.
چگونه معماری پایدار را در طراحی های خود به کار گیریم؟
برای به کارگیری معماری پایدار در طراحیهای خود، میتوانید به موارد زیر توجه کنید:
۱- شناخت نیازمندیهای کاربران: در طراحی ساختمانهای پایدار، نیازمندیهای کاربران باید به طور کامل شناخته شوند تا بتوان طراحی بهینهای برای ساختمان انجام داد.
۲- استفاده از مصالح پایدار: برای ساخت ساختمانهای پایدار، از مصالحی استفاده کنید که بتوانند منابع انرژی و مواد طبیعی را صرفهجویی کنند. برای مثال، از چوب با مدیریت جنگلها، بتن با کاهش مصرف آب، سنگهای طبیعی و یا مصالح بازیافتی استفاده کنید.
۳- کاهش مصرف انرژی: سعی کنید تا با استفاده از روشهایی مانند نصب سیستمهای خودکار کنترل دما، کنترل روشنایی، نورپردازی طبیعی، و استفاده از سیستمهای تهویه مطبوع با کارایی بالا، مصرف انرژی ساختمان را کاهش دهید.
۴- مدیریت آب: برای کاهش مصرف آب در ساختمان، از سیستمهای جمعآوری و استفاده مجدد آب، اصلاح شبکههای آبیاری، استفاده از سیستمهای خودکار کنترل مصرف آب، و اصلاح شبکههای خطوط لوله آب استفاده کنید.
۵- مدیریت پسماندها: برای کاهش تولید پسماندها در ساختمان، از روشهای بازیافت، کمک به شبکههای بازیافت پسماندها، طراحی سیستمهای بازیافت و کمک به پایان دوره عمر مصالح استفاده کنید.
۶- استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر: سعی کنید با استفاده از پنلهای خورشیدی، نصب توربینهای بادی، و استفاده از انرژی باد و خورشید، انرژی ساختمان را از انرژیهای تجدیدپذیر تامین کنید.
۷- استفاده از حمل و نقل پایدار: برای کاهش تأثیرات مخرب حمل و نقل، از روشهایی مانند استفاده از حمل و نقل عمومی، استفاده از سیستمهای حمل و نقل پایدار، و ایجاد مسیر های دوچرخهسواری و پیادهروها استفاده کنید.
۸- طراحی هوشمند: با استفاده از سیستمهای هوشمند میتوانید مصرف انرژی و آب را بهبود بخشید و تأثیرات مخرب بر محیط زیست را کاهش دهید. به عنوان مثال، با نصب سیستمهای خودکار کنترل دما و روشنایی میتوانید مصرف برق را کاهش دهید.
۹- آموزش و آگاهیبخشی: برای اجرای موفق برنامههای پایدار در طراحی ساختمانها لازم است که همه افرادی که در این برنامهها شرکت میکنند آگاهی کافی درباره مسائل محیط زیستی داشته باشند. بنابراین، آموزش و آگاهیبخشی برای همه افرادی که در این برنامهها شرکت میکنند، بسیار مهم است.
با رعایت این موارد میتوانید در طراحی ساختمانهای پایدار موفق عمل کنید و به کاهش تأثیرات مخرب بر محیط زیست کمک کنید.
طراحی پایدار بر چند روش انجام می شود؟
طراحی پایدار، به عنوان یک رویکرد مهم در ساختمانسازی بر اساس چندین روش متفاوت انجام میشود. برخی از این روشهای طراحی پایدار عبارتند از:
۱- طراحی پایدار بر مبنای روش غیرفعال (Passive Design): در این روش با بهرهبرداری از عوامل طبیعی مانند نور خورشید، جریان هوا و گرما از دستورالعملهایی که برای کاهش مصرف انرژی در ساختمانها تدوین شده است، پیروی میشود.
۲- طراحی پایدار بر مبنای روش فعال (Active Design): در این روش با استفاده از سیستمهای مکانیکی مانند سیستمهای تهویه مطبوع و به کارگیری انرژی های تجدید پذیر همچون پنل های فتوولتاییک کاهش مصرف انرژی در ساختمانها انجام می شود.
گواهینامه های ساختمان های پایدار
امروزه علاوه بر اهمیت معماری پایدار و طراحی ساختمان های دوستدار محیط زیست، وجود سازمان ها و گواهینامه هایی که بر این ساختمان ها نظارت داشته باشند نیز بسیار ضروری است. بدین منظور در سراسرجهان برای رتبه دهی به ساختمان های پایدار، گواهینامه های متعدد با استاندرد های شاخصی وجود دارند که براساس این استانداردها به ساختمان های سبز امتیاز داده می شود.
گواهینامه ها و استانداردهای ساختمان سبز به عنوان راهی برای استفاده از روش های پایدار و سازگار با محیط زیست و ساخت ساختمان های پایدار بیش از پیش توسعه یافته اند. دو مورد از شناخته شده ترین گواهینامه ها عبارتند از BREEAM و LEED که بر اساس امتیاز دریافتی به ساختمان رتبه می دهند. با این حال، طیف وسیعی از گواهینامه های ساختمان پایدار ایجاد شدهاند که برخی از آن ها بیشتر بر سلامتی و رفاه ساکنان تمرکز دارند. در ادامه چهار مورد از محبوب ترین گواهینامه های ساختمان های پایدار را معرفی می کنیم.
BREEAM (روش ارزیابی محیطی مؤسسه تحقیقاتی ساختمان)
این روش ارزیابی در سال 1990 توسط مؤسسه تحقیقاتی ساختمان (BRE) راهاندازی شد. BREEAM که هم برای ساخت و ساز های جدید و هم برای بازسازی مناسب است، عملکرد زیست محیطی ساختمانها را در 9 دسته ارزیابی میکند. این گواهینامه نه تنها مراحل طراحی و ساخت ساختمان، بلکه نحوه تهیه و بهره برداری از آن را نیز در نظر می گیرد. این رتبهبندیها اجازه میدهد تا عملکرد زیستمحیطی در مقایسه با سایر ساختمانهای مشابه ارزیابی شود و امتیارات برجسته، عالی، بسیار خوب، خوب و مورد تایید به ساختمان ها داده شود.
LEED (استاندارد پیشرو در طراحی محیطی و انرژی)
LEED توسط شورای ساختمان سبز ایالات متحده (USGBC) توسعه داده شد تا گواهی کند که آیا ساختمان مورد نظر به معیارهای خاص ساختمان های پایدار، مانند صرفه جویی در مصرف انرژی، بهره وری آب و کاهش انتشار گاز کربن دی اکسید دست یافته است یا خیر. هر چه امتیاز کسب شده بیشتر باشد، ساختمان نشان بهتری می گیرد. نشان هایی همچون، پلاتین، طلا و نقره. گواهینامه LEED نیز مانند گواهینامه BREEAM، به ساختمان های جدید و همچنین ساختمان های بازسازی شده اعطا می شود.
ساختمان های دارای گواهی انرژی ستاره ENERGY STAR
یک سیستم رتبه بندی انرژی با استانداردهای دقیق عملکرد انرژی است. بازده انرژی یک ساختمان را با کد بینالمللی (IECC) 2009 مقایسه می کند و ساختمان باید حداقل امتیاز 75 از 100 را کسب کند تا بتواند برچسب ENERGY STAR را بگیرد. ساختمان های گیرنده این گواهینامه باید از حداقل ۷۵ درصد ساختمانهای مشابه بهتر عمل کنند. (حداقل ۳۵ درصد انرژی کمتری مصرف میکند و حداقل ۳۵ درصد گازهای گلخانهای کمتری منتشر کنند.)
سیستم DGNB
به طور همزمان عملکرد ساختمان را با توجه به محیط زیست، اقتصاد و جنبه های اجتماعی اندازه گیری و ارزیابی می کند. به عنوان یک سیستم گواهینامه فوق العاده پیشرفته، DGNB طیف گسترده ای از معیارها را در نظر می گیرد، از جمله تولید کربن دی اکسید از منابع خارج از سایت و ارزیابی چرخه حیات ساختمان. هدف این گواهینامه این است که ساختمانها بهطور بهتری ساخته و مدیریت شوند و به پایداری به عنوان بخشی جداییناپذیر از هر پروژه ساختمانی نزدیک شوند.
نمونه هایی از معماری پایدار
چوب ممکن است یک مصالح ساختمانی باستانی باشد، اما الوارهای متقاطع چند لایه، ساخته شده از چسباندن لایههای الوار به یکدیگر، به جایگزینی پایدار برای برجهای شهری و خانههای پیش ساخته در اروپا و ایالات متحده تبدیل شده است، اگر قرن بیستم توسط آسمانخراشهای فولادی و شیشهای مانند شهرهایی چون نیویورک تعریف شود. قرن بیست و یکم ممکن است توسط آسمانخراشهای چوبی مانند Mjøstårnet توسط Voll Arkitekter در بروموندال، نروژ متمایز شود.
حتی مواد بازیافتی نیز می توانند به اجزای سازنده سازه های بزرگ و کوچک تبدیل شوند. شیگرو بان، معمار ژاپنی برنده جایزه پریتزکر، از لوله های مقوایی بازیافت شده برای ساخت پناهگاه های اضطراری استفاده می کند. او از همین مواد برای ساخت کلیسای جامع انتقالی معروف خود که در سال 2013 در کرایست چرچ نیوزلند ساخته شد، استفاده کرد.
یکی دیگر از نمونه های معماری پایدار، CopenHill در کپنهاگ، دانمارک است که خود را به عنوان “پاک ترین نیروگاه انرژی زباله در جهان” معرفی می کند. این بنا شامل یک نمای ساخته شده برای کوهنوردی و سقفی است که می توانید در آن پیاده روی کنید و یک پیست اسکی واقعی برای اسکی کردن وچود دارد.
منبع سایت thespruce و …
فیلم ۵ نمونه خیره کننده از معماری پایدار
محتوای منتشر شده در آپارات
محتوای منتشر شده در یوتیوب
تهیه و ترجمه اختصاصی توسط سایت معماری آرک وب
امتیاز بینندگان:5 ستاره
امتیاز بینندگان:5 ستاره
بسیار عالی و کامل بود مطالبتان سپاس
از شما ممنونیم ، موفق و پیروز باشید.