مینیمالیسم یک سبک پرطرفدار برای طراحی داخلی، هنر و زندگی است. معماری مینیمالیسم حوزه ای از معماری است که طرح های ساده در آن می درخشند. در این مقاله با ما همراه باشید تا بررسی کنیم که این جنبش قدرتمند معماری از کجا سرچشمه گرفته است، چه چیزی آن را متمایز می کند و چگونه این سبک، امروزه طرفداران زیادی دارد.
مبدا پیدایش سبک معماری مینیمالیسم
معماری مینیمالیسم را می توان در چند سبک معماری کلیدی ،ذن ژاپنی(باغ ذن)، طرح های کوبیسم، طرح های د-استیل و سبک باوهاوس در دهه 1920 ردیابی کرد.
اگرچه هر یک از این سبک ها تاریخچه و ویژگی های خاص خود را دارند، اما همه آن ها هدف یکسانی دارند. هر سبک تلاش می کند تا همه چیز را تمیز، ساده و تنها به موارد ضروری نگاه کند و در نتیجه فضایی ساده، بدون درهم ریختگی و سرشار از آرامش ایجاد شود.
این رویکرد معماری و طراحی پس از جنگ جهانی دوم به طور چشمگیری محبوب شد و به لطف معماران مشهوری چون لودویگ میس وندروهه به رشد خود ادامه داد.
در ایالات متحده، معماری مینیمالیسم در اوایل دهه 1960، همزمان با افزایش علاقه به آثار هنری مینیمالیسم، مطرح شد.از سال 1920 تا کنون، مینیمالیسم به عنوان فرصتی برای فرار از یک دنیای شلوغ و آشفته عمل کرده است که اغلب از طریق معماری، هنر یا حتی به عنوان یک مکتب فکری بیان می شود.
ویژگی های کلیدی
معماری مینیمالیسم، مانند دیگر جنبه های طراحی مینیمالیسم، با هدف کاهش شلوغی بصری و در هم ریختگی، یک ساختار را به حداقل ممکن کاهش می دهد. این سبک بر ساختار، نور، مواد و فضا تمرکز دارد. این عناصر ،ساختار اساسی یک ساختمان را تجلیل می کنند و توجه را به ساده ترین شکل به آن جلب می کنند. سازه ها تقریباً به طور کامل فاقد ویژگی های زینتی هستند و در این سبک خود سازه به نقطه مرکزی و عطف تبدیل می شود.
فقدان تزئینات ، به هیچ عنوان این فضاها را بدون توجه بصری رها نمی کند. معماری مینیمالیسمی از سادگی برای ایجاد فضایی منحصر به فرد استفاده می کند. به منظور ایجاد بیشترین تأثیر بصری،زوایا، مواد و نور با دقت انتخاب می شوند . یکی از جنبه های کلیدی در دستیابی به این هدف، استفاده از فضاهای خالی است. در سبک های دیگر ممکن است استفاده از فضای خالی رواج نداشته باشد ، اما با استفاده متفکرانه از این عنصر در معماری مینیمالیسم، از فضای خالی برای جلب توجه مخاطب به معماریِ اثر استفاده می شود.
پالت های رنگی به کار رفته در این سبک طیف وسیعی ندارند.رنگ های سفید، خاکستری، سیاه یا سایر رنگ های خنثی مانند برنز، به طور گسترده در این سبک استفاده می شوند. از مصالح ساختمانی ساده مانند فولاد، سنگ، بتن و شیشه استفاده می شود. این مواد اغلب دارای رنگ های خنثی هستند که به خوبی با طرح های مینیمالیسمی سازگار میشوند، همچنین هسته ساختمان را تا حد ممکن ساده نگه میدارند و هرگونه تزئینات غیر ضروری را حذف میکنند.
زوایای ساده و خطوط تمیز در سرتاسر سازه به کار برده میشوند که اغلب تکرار می شوند و به کل ساختمان نظم و سادگی می دهند. در این سبک اغلب از خطوط منحنی و آراسته استفاده نمی شود، زیرا آن ها از تمیزی، سادگی و کاربردی بودن معماری مینیمالیسم می کاهند.
تفاوت سبک معماری معاصر و معماری مینیمالیسم
معماری مینیمالیسم و معاصر اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند. بسیاری از افراد ممکن است از هر دو کلمه برای توصیف یک سبک استفاده کنند. با اینکه هر دوی این سبک ها در ظاهر به هم شباهت دارند، معماری مینیمال و معاصر کاملاً متفاوت هستند.
معماری مینیمالیسم به یک سبک معماری خاص اشاره دارد که هدف آن دستیابی به سادگی و دوری از هرگونه شلوغی و تجملات است. از سوی دیگر، معماری معاصر، سبکی دائماً در حال تغییر است که به طرحهای معماری پرطرفدار در هر دوره زمانی اشاره دارد. بنابراین، یک ساختمان معاصر که ده سال ساخته شده است ، ممکن است بسیار متفاوت از یک خانه معاصری باشد که در سال 2022 ساخته شده است. با این حال،هدف از سبک معاصر یک چیز است: شکستن الگو های پیشین. معماری معاصر با استفاده از ویژگی ها، اشکال و فناوری های منحصر به فرد و تخیلی به دنبال متمایز شدن از طرح های معماری رایج است.
تاثیرات معماری مینیمالیسم بر معماری
معماری مینیمالیسم هنوز در دنیای امروزی رشد می کند. سادگی و خطوط تمیز آن برای معماران سراسر جهان الهام بخش هستند. از دهه 1920 به بعد، معماری مینیمالیسم تأثیر زیادی بر روندهای معماری داشته است. چه سازه هایی که کاملا مقلد این سبک بوده اند و چه سازه هایی که برخی از قسمت های آن ها به این سبک طراحی شده اند.
اما بی شک این سبک در بین معماران از محبوب ترین سبک ها می باشد.
مزایا و معایب معماری مینیمالیسم
سبک معماری مینیمالیسم، معماری مدرن را به شیوهای کاملاً جدید شکل میدهد. درحالیکه “مینیمالیسم در معماری” اصطلاحی است که از اواخر دهه ۸۰ در نظر گرفته میشود. این نظریه بر ایده “کمتر بودن بیشتر است” تأکید میکند. معماری مینیمالیسم با استفاده از پالت رنگی خنثی و بافتهای پایه، هالهای آرام با خطوط و اشکال تمیز ایجاد میکند. در حال حاضر، مینیمالیسم تنها با یک سبک طراحی مرتبط نیست، بلکه این روزها در حال تبدیلشدن به شیوه زندگی ما است.
این سبک از معماری، ساده و ابتدایی به نظر میرسد؛ اما وقتی وارد یک فضای مینیمالیسم میشوید، باظرافتهای طراحی روبهرو خواهید شد، و این چالش بزرگی برای طراحان خواهد بود.
معماری مینیمالیسم ویژگیهای مثبت فراوانی دارد، اما حتی بااینوجود، هنوز هم مشکلاتی دارد. بیایید در ادامه چند نکته را روشن کنیم:
مزایا
1-فضای تنفسی
معماری مینیمالیسم مترادف با درهمریختگی اشیا است و در نتیجه بهخوبی عمل میکند تا زمینه مهمی از تنفس را در فضا ایجاد کند. ما قبول نداریم که مبلمان فیزیکی و چیدمان فضای اطراف با سلامت روانی و عاطفی ما گرهخوردهاند، اما وجود پیوند بین آنها غیرقابلانکار است. این فضاهای تنفسی به ما اجازه میدهند که ذهن خود را آرام کنیم. مینیمالیسم برای آپارتمانها و خانههای کوچک بهخوبی جواب میدهد.
2-اقتصادی است
کمتر بیشتر است: پیرو این ایدئولوژی میتوان فضاهایی اقتصادیتر طراحی کرد. سبک معماری مینیمالیسم به دلیل طراحی فضا با مبلمان و رنگهای کمتر و عدم وجود تزیینات در نماها، میتواند گزینه خوبی برای طراحی زیبا با بودجه کم باشد. اما همانطور که پیشتر گفته شد، این سبک طراحی ساده نیست، بلکه برای طراح چالشی بزرگ است. در نهایت، همه یک طراحی خوب با هزینه کمتر میخواهند.
3-کیفیت مهمتر از کمیت است
معماری مینیمالیسم با ایده کیفیت مهمتر از کمیت است جلو میرود. فضای شما ممکن است دکور یا مبلمان زیادی در اطراف خود نداشته باشد، اما قطعاً نیازهای شما برای حفظ ظرافت و زیبایی فضا را برآورده خواهد کرد. کیفیت، هزینه تعمیر مبلمان یا دیگر عناصر معماری را کاهش میدهد.
4-نگهداری آسان
مبلمان کمتر باعث کاهش شلوغی فضا میشوند، بنابراین استفاده و تمیزکردن فضای مورد نظر آسان خواهد شد. سطوح صاف و خالی تمیز هستند و نیازی به پاککردن بیوقفه قفسهها نیست. خانههای طراحی شده به این سبک را میتوان بهراحتی پس از یک دوره مشخص و بدون هیچ نظارت خاصی نوسازی کرد.
5-تخلیه روانی
با استفاده از اشکال واضح، سایههای خنثی و افقهای باز میتوان از نظر بصری فضاهای زیبایی را برای کاربر خلق کرد. این یک سبک برای کسانی است که از استرس رنج میکشند. اشتباه است که فرض کنیم فضای داخلی مینیمالیستی سرد و بیروح است.
معایب
1-گران بودن
برای کاهش شلوغی در فضا در عین برآوردهکردن نیاز کارفرما ، در بسیاری از مواقع لازم است که مبلمان مطابق با نیاز کاربر، سفارشی ساخته شوند و این امر ممکن است هزینههای ساخت را بالا ببرد.
2-دشواری در حفظ کردن تم داخلی
سبک مینیمالیستی به طور خاص شامل یک تم خاص است که در سراسر خانه جریان دارد. این سبک میتواند برای افرادی که دوست دارند سوغاتیهای سفرهایشان را با خود حمل کنند و در خانههای خود به نمایش بگذارند، مناقض باشد؛ زیرا سبک مینیمالیستی، فرد را بهاضافه کردن دکور جدید و متفاوت تشویق نمیکند.
3-ممکن است خسته کننده باشد
برای بسیاری از افراد، پالت رنگی خنثی و فضاهای خالی بهعنوان فضاهای کسلکننده تلقی میشوند. شاید این سبک برای برخی از ما به دلیل یکنواختی دیوارها و مبلمان بیروح به نظر برسد.
4-پیچیدگی روانی
ما همیشه گفتهایم که مینیمالیسم یک روش زندگی است. اگر جداشدن از ارزشمندترین وسایل دکوری و مبلمان برایتان سخت است، و یا تعداد زیادی از آنها در خانه شما وجود دارند، دلیلی برای پیرویکردن از این سبک معماری وجود ندارد. مینیمالیست بودن به این معنی نیست که تمام وسایل تزیینی را دور بیندازید؛ بلکه به این معنا است که همه چیز را بادقت ارزیابی کنید و از تجملات افراطی بپرهیزید.
5- نمیتواند عیبها را بپوشاند
مینیمالیسم مترادف با فضای بازتر با مصنوعات کوچکتر است و در نتیجه برای پوشاندن نقصهای طراحی مناسب نیست. اگر کسی نمیخواهد وارد فلسفه طراحی مینیمالیستی شود، بهراحتی میتواند با عناصر و مصنوعات مختلف نقصهای طراحی را بپوشاند.
برای روشنتر شدن مفهوم سبک مینیمالیسم، بسیاری بیان معروف میس ون دروهه را ترجیح میدهند، ” کمتر بیشتر است.” در حال حاضر، مینیمالیسم هم در معماری و هم در زندگی ما ریشه دارد و به یک سبک برای زندگی تبدیل شده است.
اصول طراحی مینیمال
کم تر، بیشتر است
طراحان و هنرمندان سعی می کنند از کم ترین میزان ممکن برای خلق بزرگ ترین اثر استفاده کنند. به جای پر کردن فضا با دکوراسیون که فقط حواس بیننده را پرت می کند، تنها عناصر ضروری باقی می مانند. انجام این کار یک نقطه کانونی ایجاد می کند و طراحی را قدرتمندتر می کند.
شعار دیگری که شاید نام آن را نشنیده باشید، “فرم از عملکرد پیروی می کند” است. این شعار باوهاوس بود که بر اهمیت داشتن عناصر کاربردی به جای دکوراسیون “بی استفاده” تاکید می کرد.
کاربردی
هر عنصر باید عملکرد خاص خود را داشته باشد. طراحی مینیمالیستی، هر نوع طراحی که باشد تنها عناصر و رنگ های اصلی را دارد. اگر چیزی عملکرد یا ارزش افزوده نداشته باشد باید حذف شود. زمانی که در حال اضافه کردن چیزهای جدید هستیدهدفمند عمل کنید و سعی کنید فضا را شلوغ نکنید.
ساده
همیشه با در نظر گرفتن سادگی طراحی کنید. فکر کنید “ساده ترین راهی که می توانم این را رسم کنم چیست؟” یا “چگونه می توانم این را با کم ترین عناصر طراحی کنم؟” اگر می خواهید پیامی را منتقل کنید، داشتن یک طراحی ساده، رسیدن به هدف شما را آسان تر می کند. سادگی کلید مینیمالیسم است.
امتیاز بینندگان:5 ستاره
امتیاز بینندگان:5 ستاره