معماری باهاوس چیست؟خاستگاه آن کجاست؟

معماری باهاوس چیست؟

باهاوس جنبشی برخاسته از مکتب تأثیرگذار آلمانی است که توسط والتر گروپیوس (1969-1883) در اوایل قرن بیستم تأسیس شد، که هدفی آرمان‌ شهری برای ایجاد شکلی کاملاً جدید از معماری و طراحی برای کمک به بازسازی جامعه پس از ویرانی ‌های جنگ جهانی اول داشت.

باهاوس با ترکیب هنرهای زیبا، صنایع دستی، طراحی، معماری و فناوری، طراحی منطقی و کاربردی را ترویج کرد که فرمی را در بر می گرفت که از عملکرد پیروی می کرد، “کم تر، بیشتر است” صفتی برای دوران جدید پس از جنگ بود.زمانی که گروپیوس و سایر اعضای برجسته باهاوس در دهه 1930 به ایالات متحده مهاجرت کردند و بعداً بر توسعه مدرنیسم در دهه 1950 و 1960 تأثیر گذاشتند و باهاوس به سبک بین المللی تبدیل شد.

باهاوس خطوط بین رشته‌ ها را محو کرد و از تکنیک‌های هنر و صنایع دستی برای حفظ استانداردهای زیبایی‌ شناختی در دنیایی که به طور فزاینده تولید انبوه و صنعتی می‌شد، استفاده کرد، در حالی که از مواد و منابع به روشی هوشمندانه و هدفمند استفاده می‌کرد. همه چیز را از مبلمان و اشیاء خانگی گرفته تا تایپوگرافی و ساختمان تولید می کرد. یک قرن بعد، تأثیر باهاوس در سراسر جهان همچنان زنده است.

خاستگاه های معماری باهاوس – مدرسه باهاوس

مدرسه باهاوس شش ماه پس از پایان جنگ جهانی اول در سال 1919 تشکیل شد. گروپیوس در مانیفست تأسیس مدرسه نوشت که این ساختمان “هدف نهایی همه فعالیت های هنری است” و “هدف نهایی، اگرچه دور باشد، هدف باهاوس اثر هنری یکپارچه است.» او نگاهی مشتاقانه به  مفهوم آلمانی Gesamtkunstwerk یا “اثر هنری کل” داشت که چندین فرم هنری را در یک فرم ترکیب می کرد.

این مدرسه از وایمار به دسائو و در نهایت به برلین نقل مکان کرد تا اینکه توسط نازی‌ها در سال 1933 به مدیریت معمار مشهور میس ون در روهه تعطیل شد. نازی‌ها باهاوس را زیر چتر «هنر انحطاط‌آمیز» می‌نامیدند و ایده ‌های مترقی و بین‌المللی‌گرایی آن را «غیر آلمانی» می‌خواندند. متأسفانه، این اولین یا آخرین باری نیست که یک حکومت از ناسیونالیسم به عنوان سلاحی هجومی علیه پیشرفت اجتماعی که توسط معماری بیان می شود استفاده می کند.

اما باهاوس توسط نازی ها شکست نخورد. در عوض، گروپیوس و دیگر اعضای برجسته جنبش آلمان را ترک کردند و ایده‌های باهاوس را از اروپای غربی به ایالات متحده و کانادا گسترش دادند و آن را به یک جنبش بین‌المللی تبدیل کردند.

پس از نقل مکان به ایالات متحده در سال 1937، گروپیوس خانه گروپیوس را در لینکلن، ماساچوست طراحی کرد و سرپرستی دپارتمان معماری در دانشکده طراحی هاروارد را بر عهده گرفت. در آنجا مارسل بروئر، دانشجوی باهاوس که معمار و طراح مبلمان اقلام نمادینی مانند صندلی فلزی خم شده لوله ای واسیلی که در سال 1925 طراحی شده  شد بود به او پیوست. این صندلی هنوز هم تولید می شود و امروزه به همان اندازه مدرن است که تقریباً یک قرن پیش به نظر می رسید.

نقاش، عکاس، و مربی باهاوس، لازلو موهولی-ناگی در سال 1937 به شیکاگو نقل مکان کرد و در آنجا باهاوس جدید را تأسیس کرد. در همان سال میس ون در روهه به شیکاگو مهاجرت کرد تا رئیس IIT شود و پردیس آن را طراحی کرد که در سال 1958 تکمیل شد و همچنین ساختمان نمادین سیگرام در شهر نیویورک در سال 1951 را طراحی کرد.

علیرغم وجود تنها 14 سال، باهاوس در سراسر جهان ریشه دوانید و مسلماً تأثیرگذارترین مدرسه هنر و طراحی در تاریخ جهان باقی مانده است.

عناصر کلیدی معماری باهاوس

همه ساختمان های باهاوس شبیه هم نیستند. آنها می توانند زاویه ای و خطی باشند یا دارای بالکن های منحنی و گوشه های گرد باشند. اما در اینجا برخی از ویژگی های مشترک اساسی وجود دارد:

• اجتناب از تزئینات برای تمرکز بر طراحی ساده، منطقی و کاربردی
• تمرکز بر اشکال هندسی ساده مانند مثلث، مربع و دایره
• عدم تقارن بر تقارن ارجحیت دارد
• استفاده از فولاد، شیشه، بتن و سایر مصالح مدرن
• سقف های تخت
• دیوارهای پرده ای شیشه ای
• نماهای صاف

حقایق جالب در مورد سبک باهاوس

یکی از اصول اصلی طراحی باهاوس «حقیقت در مورد مصالح» است که بر استفاده از مواد در طبیعی‌ترین و صادقانه‌ترین شکل آنها تمرکز دارد و به آنها اجازه می‌دهد به جای پوشاندن، مورد تجلیل و دیده شدن قرار بگیرند.

اصول معماری و طراحی باهاوس همچنان بر شکل و ظاهر اشیاء روزمره تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، استیو جابز آشکارا تأثیر سادگی باهاوس بر زیبایی شناسی محصولات اپل را مورد بحث قرار می داد.