معماری پست مدرن چیست؟

معماری پست مدرن جنبشی در قرن بیستم است که با ترکیبی از سبک‌ های کلاسیک و مدرن برای خلق آثار منحصر به ‌فردی از معماری مشخص می ‌شود که می‌ خواهند شبیه هیچ چیز قبلی به نظر نرسند. برخی از جنجالی‌ ترین، تحریک ‌آمیز ترین، خاص ‌ترین و به یاد ماندنی ‌ترین ساختمان‌ های جهان از جنبش معماری پست مدرن بیرون آمده‌اند.

تاریخچه معماری پست مدرن

پست مدرنیسم در دهه های 1960 و 1970 به عنوان یک واکنش انتقادی معمار محور و پاسخ به معماری مدرن غالب در اواسط قرن بیستم ظهور کرد که معماران پست مدرن آن را بی مکان و سفت و سخت می دانستند که از مصالح مدرن براق مانند فولاد و شیشه ساخته شده بود و فاقد هرگونه زینت و احساس بود.

 معماران پست مدرن بر این باور بودند که آرمان ‌های اتوپیایی مدرنیسم به ‌عنوان شکلی دموکراتیک از معماری قابل دسترس برای توده‌ ها شکست خورده است و لحظه‌ی فرهنگی آن گذشته است (ادعای که با قضاوت بر اساس محبوبیت ماندگار زیبایی شناسی مدرنیستی در قرن بیست و یکم، آزمون زمان را پشت سر نگذاشته است). در حالی که مدرنیسم به نظم و سادگی اختصاص داشت، پست مدرنیسم پیچیدگی و تضاد را پذیرفت، همانطور که در کتاب تأثیرگذار رابرت ونتوری، معمار پست مدرن آمریکایی در سال 1966 با عنوان: “پیچیدگی و تضاد در معماری” استدلال شده است.

موفق‌ترین ساختمان ‌های پست مدرن شخصیت، شوخ طبعی و برداشتی کنایه ‌آمیز از عناصر و حرکات معماری گذشته دارند، و از زیبایی متعارف و تصورات مربوط به آنچه که طعم خوب را تشکیل می‌دهد، اجتناب می‌کنند. با استفاده از مجموعه ای از سبک های متفاوت، ساختمان های پست مدرن می توانند برای افراد ناآشنا چالش برانگیز باشند و به سمتی بی محتوا و تبلیغاتی گرایش پیدا کنند.

پست مدرنیسم در طول رونق اقتصادی دهه 1980 شکوفا شد و تا دهه 1990 ادامه یافت، و هر تعداد از بناهای معماری پر سر و صدا، غرور آفرین و ژانر مخالف را به دنبال خود بر جای گذاشت، ابتدا در ایالات متحده، و سپس در سراسر جهان در جاهایی مانند اروپا، ژاپن، و استرالیا از جمله کشور هایی بودند که نفوذ این معماری در آن گسترش یافت .پست مدرنیسم بر معماری معاصر تا به امروز تأثیر می گذارد.

ویژگی های کلیدی

• ترکیبی سبک ها و دوره های معماری
• فرم های مجسمه سازی
• در آغوش گرفتن مکرر رنگ روشن، گاهی به شکل کاشی های سرامیکی یا شیشه های رنگی
• استفاده آزادانه از جزئیات زینتی کلاسیک برگرفته از جنبش ‌های معماری گذشته اغلب به روش‌ های غیر متعارف ترکیب و تطبیق داده می ‌شود.
• استفاده از انتزاع
• با بازیگوشی، هوسبازی، طنز، کنایه مشخص می شود
• استفاده از خطای دید
• اشکال قاعده‌ شکنی خاص که با کد های متعصبانه مدرنیسم مخالفت می‌کردند

نمونه موردی های قابل توجه از معماری پست مدرن

ساختمان پورتلند

ساختمان پورتلند، طراحی شده توسط معمار فقید مایکل گریوز، ساختمان اداری شهرداری در پورتلند، شهر اورگان است که به دلیل استفاده نا معمول خود از رنگ، متریال های مورد استفاده در سطوح  و خلاقیت در تزیینات در هنگام افتتاح در سال 1982، موجی جدید ایجاد کرد و تمام تعاریف را از آن چه از ساختمان اداری انتظار می رفت را به چالش کشید. این بنا در سال 2011 در فهرست ملی اماکن تاریخی ثبت شد.

خانه وانا ونتوری

خانه وانا ونتوری در چستانت هیل، فیلادلفیا، در سال 1964 توسط معماران رابرت ونتوری و دنیس اسکات براون تکمیل شد. این بنا که برای مادر ونتوری ساخته شده بود، با مقیاس غیر معمول و سقف شیروانی شکسته، یکی از اولین آثار شناخته شده معماری پست مدرن بود. معمار در رابطه با این موضوع بیان میکند: : «من عناصری را دوست دارم که ترکیبی باشند تا خالص، سازش‌کننده باشند تا واضح، تحریف شده‌اند تا ساده.»

نئویو ساست گالری

نئویو ساست گالری در اشتوتگارت آلمان در سال 1984 پس از پنج سال ساخت و ساز افتتاح شد. این بنا توسط جیمز استرلینگ، مایکل ویلفورد و همکاران طراحی شده است و مجموعه ای از هنر مدرن قرن بیستم را در خود جای داده است.

دفتر مرکزی ساختمان سرویس اطلاعات مخفی

دفتر مرکزی ساختمان سرویس اطلاعات مخفی (SIS) یا ساختمان M16 در لندن، که در سال 1994 تکمیل شد، توسط تری فارل و شرکا طراحی شد. طراحی عجیب و غریب آن از همه چیز، از نیروگاه های صنعتی دهه 1930 بریتانیا گرفته تا معابد مایاها و آزتک ها الهام گرفته شده است. این ساختمان عملاً شخصیتی در فیلم های جیمز باند مانند چشم طلایی (1995)، جهان کافی نیست (1999)، سقوط آسمان (2012) و اسپکتر (2015) است.

پمپیدو سنتر

پمپیدو سنتر که در دهه 1970 در پاریس با هیاهو و جنجال های زیادی برپا شد، اکنون یکی از جاذبه های اصلی شهر است. این موزه هنر معاصر که توسط معماران رنزو پیانو و ریچارد راجرز طراحی شده است، یک ساختمان پست مدرن است که عناصر عملکردی آن، از جمله لوله کشی و آسانسورها، به وضوح به بیرون منتقل شده اند تا فضای بیشتر تا جایی که ممکن است در داخل ، برای مردم و هنر باقی بماند. این ناهنجاری رنگارنگ در قلب پاریس باشکوه قرن نوزدهمی ، حتی امروز آن را بیش از پیش چشمگیر می کند.

سالن کنسرت والت دیزنی

فرانک گری به لطف ساختمان های برجسته ای مانند سالن کنسرت والت دیزنی در لس آنجلس که بین سال های 1999 تا 2003 ساخته شده است، به عنوان استاد پست مدرن در نظر گرفته می شود که به نظر می رسد از بال های فولادی ضد زنگ یک کشتی خارق العاده ساخته شده است.