تخصص معماران فراتر از ساخت‌وساز و طراحی ساختمان‌ها و حتی فراتر از قلمرو طراحی فیزیکی است. آن‌ها توانایی منحصربه‌فردی در ساخت فضاهایی دارند که نه‌تنها از نظر بصری جذاب‌اند، بلکه هماهنگ و کاربردی نیز هستند. پذیرش این نقش حیاتی مستلزم توجه دقیق به تمام اجزا و قطعاتی است که یک پروژه را تشکیل می‌دهند؛ از نقشه یک ساختمان گرفته تا یک کاناپه، معماران باید اطمینان حاصل کنند که تمام عناصر، در هر مقیاسی، به‌گونه‌ای به یکدیگر متصل می‌شوند که منسجم باشند و تأثیر مثبتی بر زندگی روزمره ما بگذارند.
نقش مبلمان در طراحی داخلی
مبلمان بخش مهمی از معادله است. یک رویکرد جامع برای طراحی نمی‌تواند مبلمان را حذف کند، و درک آن به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرایند معماری به‌حساب می‌آید. همان‌طور که مبلمان باید تکمیل‌کننده یک اتاق باشند، خود اتاق نیز باید به‌گونه‌ای طراحی شود که هماهنگی یکپارچه‌ای با مبلمان داشته باشد. معماران می‌توانند این کار را به‌خوبی از قبل برنامه‌ریزی کنند؛ به‌عنوان‌مثال، ممکن است در ابتدا تصمیم بگیرند که عمداً پنجره‌ای را در مقابل جایی که یک مبل قرار می‌گیرد، قرار دهند، یا ممکن است یک فضای بزرگ و باز را طراحی کنند که در آن پارتیشن‌های متحرک یا قطعات مدولار برای انعطاف‌پذیری نهایی پیش‌بینی‌شده است. حتی قرارگیری استراتژیک پریزهای دیوار نیز قابل‌توجه است، زیرا مستقیماً بر نحوه چیدمان مبلمان تأثیر خواهد گذاشت.
7 اصل اساسی در مبلمان فضاهای معماری
چه معماران و صاحب‌خانه‌ها به دنبال چیدمان مجدد مبلمان برای یک بازسازی سریع باشند و چه از ابتدا بخواهند یک ساختمان نوساز را مبلمان کنند، همیشه درنظرگرفتن چند نکته و ترفند مفید است. در این مقاله، از طریق مجموعه‌ای از نمودارهای مفهومی، به بررسی برخی نکات کلیدی و اصول طراحی می‌پردازیم که باید در هنگام چیدمان مبلمان در نظر گرفته شوند و همگی با یک هدف مشترک متحد شده‌اند: بهینه‌سازی فضاها با درنظرگرفتن حداکثر پتانسیل آن‌ها.
1) همیشه به تناسبات توجه داشته باشید
بسیار مهم است که قبل از تصمیم‌گیری در مورد طراحی، فضای موردنظر را مشاهده و اندازه‌گیری کنید. داشتن یک طرح طبقه‌بندی‌شده و دانستن شکل، عرض و طول یک اتاق برای انتخاب قطعات با اندازه مناسب، حفظ تعادل بین ابعاد مبلمان، اندازه اتاق و هر المان معماری بسیار مهم است. این امر با اصولی که ارنست نویفرت، معمار مشهور آلمانی و نویسنده کتاب تأثیرگذار “داده‌های معماران” که بر اهمیت درک ابعاد و نسبت‌های فضایی برای ایجاد طرح‌های کاربردی تأکید داشت، همسو است. به‌عنوان‌مثال یک اتاق‌خواب مربعی با ابعاد ۳ * ۳ متر می‌تواند یک‌تخت دونفره را در وسط خود جای دهد و درعین‌حال فضای خالی را به طرفین خود اختصاص دهد. در همین حال، یک اتاق مستطیلی کوچک‌تر از یک‌تخت که در امتداد بزرگ‌ترین دیوار قرار گرفته است (و یک کمد که مستقیماً روبه‌روی آن قرار گرفته است) بهره می‌برد.
2)فضاهایی برای گفت و گو ایجاد کنید
پس از چند سال انزوای ناشی از کووید 19، امروزه بیش از هر زمان دیگری مشتاق هستیم که بین افراد خانواده تعامل ایجد کنیم. با در نظر گرفتن این موضوع، چیدمان مبلمان می تواند با ترویج نزدیکی، راحتی و حس با هم بودن، محیطی مساعد برای گفتگو ایجاد کند. به دلیل محدودیت های شنوایی انسان و مسائل مربوط به تعاملات اجتماعی، مبلمان به طور کلی باید در فاصله ۲.۱۵ تا ۳ متری قرار گیرند. و در اتاق های نشیمن بزرگ، می توان قطعاتی را برای ایجاد “جزایر” جداگانه قرار داد – برای مثال، با قرار دادن دو کاناپه در مرکز و گروهی از صندلی ها و میزهای جانبی در یک انتهای اتاق برای ایجاد یک فضای مکالمه جداگانه.
3) فضایی برای گردش بگذارید
هیچ اتاقی بدون فراهم‌کردن فضای لازم برای حرکت آزادانه و راحت، کاربردی نیست. اگر اتاق نشیمن استاندارد را در نظر بگیریم، اغلب توصیه می‌شود که حداقل ۹۰ سانتی‌متر برای راهروهای پر استفاده و ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر بین صندلی‌ها و میز فاصله بگذارید. اصول مشابهی در مورد اتاق‌های غذاخوری وجود دارد – حداقل ۹۰ سانتی‌متر فاصله بین هر لبه میز و نزدیک‌ترین دیوار یک استاندارد رایج است (بااین‌حال، اگر افراد از پشت صندلی‌های یک طرف میز عبور نکنند، ۶۰ سانتی‌متر باید کافی باشد). صرف‌نظر از هر مورد خاص، مهم است که مسیرهای سیرکولاسیون را ترسیم کنید.
4) در صورت لزوم یک نقطه کانونی تعریف کنید
اتاق‌ها معمولاً حول یک کانون طراحی می‌شوند، چه آن کانون یک پنجره باشد، چه یک شومینه، یک اثر هنری یا یک تلویزیون. هنگامی که این نقطه کانونی مشخص شد، مبلمان می‌توانند بر اساس آن جهت‌گیری شوند. این اصل ممکن است به معنای مرتب‌کردن مبلمان برای بهره‌بردن از مناظر زیبا پشت یک پنجره ثابت، روشن نگه‌داشتن دید یک شومینه یا قراردادن همه عناصر به‌گونه‌ای که نور طبیعی بهینه شود، باشد. درهرصورت، بزرگ‌ترین قطعات مبلمان – مانند یک مبل در اتاق نشیمن یا تختخواب در اتاق‌خواب – باید با نقطه کانونی مواجه شوند. اگر تلویزیون کانون اتاق باشد، باید حداقل فاصله دید بین آن و صندلی‌ها دوبرابر اندازه صفحه‌نمایش (که به‌صورت مورب اندازه‌گیری می‌شود) باشد، درحالی‌که حداکثر فاصله دید باید سه برابر اندازه صفحه‌نمایش باشد.
5) انعطاف پذیری و سازگاری را در نظر بگیرید
با افزایش تقاضا برای فضاهای منعطف و چندمنظوره، معماران باید چیدمان مبلمان را با درنظرداشتن انعطاف‌پذیری انجام دهند. مبلمان مدولار یک انتخاب ایدئال است، زیرا به‌راحتی میتوان آن را از نظر شکل و اندازه برای تطبیق با نیازهای در حال تغییر مرتب کرد یا تغییر شکل داد. پارتیشن‌های متحرک نیز می‌توانند برای ایجاد محیط‌های مختلف در یک اتاق واحد مفید باشند.
6) تعادل و تنوع بصری را در نظر بگیرید
ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: “تعادل کلید است”. چیدمان مبلمان نیز از این قاعده مستثنی نیست. برای یک چیدمان یکنواخت و متعادل، توصیه می‌شود که اشکال، اندازه‌ها و بافت‌ها را تغییر دهید. یک فرش برای محکم کردن قسمت‌های مختلف مبلمان و اضافه‌کردن بافت اضافی عالی است. راه‌های زیادی برای بازی با کنتراست وجود دارد، چه از طریق ترکیب خطوط مستقیم با منحنی‌ها یا جفت‌کردن برجستگی با حفره‌ها. برخی از ترکیب‌های موفق عبارت‌اند از: کنار هم قراردادن مبلمان متعامد با یک میزگرد.
7) سلیقه شخصی را فراموش نکنید
پیروی از تمام این دستورالعمل‌ها قطعاً می‌تواند هنگام چیدمان مبلمان مفید باشد. اما در پایان، باید در نظر داشته باشید که همه چیز به عملکرد اتاق و طبیعتاً سلیقه، سبک و ترجیح شخصی افراد بستگی دارد. این آخرین – و درعین‌حال مسلماً مهم‌ترین – قانون است: چه معمار باشید، چه طراح و چه صاحب‌خانه، به نیازهای فردی کسانی که در فضا زندگی خواهند کرد، اهمیت دهید، حتی اگر این مستلزم آزمایش، به چالش کشیدن استانداردهای مرسوم و تفکر خارج از چارچوب باشد.
